Historia
Lata 1876 – 1980
XIX wiek na galicyjskiej wsi to okres powszechnej biedy , trudnych warunków bytowych . Drewniane , kryte strzechą zabudowania sprzyjały powstawaniu pożarów , które niszczyły i tak już skromny dobytek ludzki . Wzrost świadomości społeczeństwa sprawił , że wtedy to zaczęły powstawać Straże Ogniowe . Tak było również w Kurzynie . Straż Ogniowa rozpoczęła swoje istnienie w Kurzynie w roku 1876 . Jej wyposażenie to : ręczna sikawka , beczkowóz na kółkach , węże z prądownicami . Niestety , nie zachowały się dane o pierwszych strażakach z Kurzyny . W roku 1889 strażacy stworzyli możliwość robienia we wsi dachówki cementowej . Był to materiał ogniotrwały , który zapobiegał szerzeniu się pożarów . Po I wojnie światowej wielu młodych ludzi nie powróciło z wojny lub wyjechało za pracą . We wsi pozostało niewielu ludzi , którzy na dodatek musieli ciężko pracować na roli , gdyż niedostatek sprawiał , że brakowało koni czy wołów roboczych i wiele robót trzeba było wykonywać siłą ludzkich rąk .
Sprzętem przeciwpożarowym dysponował wtedy wójt gminy , który również co tydzień wyznaczał dyżury , tak zwane warty . Było to dwie pary koni w pogotowiu oraz kilku ludzi . W każdym domostwie w widocznym miejscu musiał być obowiązkowo sprzęt przeciwpożarowy , czyli drabina , bosak , tłumnica , konwie lub wiadra . Do alarmowania na wypadek pożaru we wsi znajdowały się tak zwane szyny alarmowe . Alarmowano również dzwonem kościelnym . W roku 1933 powstał Oddział Ochotniczej Straży Pożarnej w Kurzynie Wielkiej i Kurzynie Średniej- Podgranicy , który liczył 16 osób i po II wojnie światowej zaprzestał swojej działalności . Przy OSP Kurzyna powstał wtedy zespół amatorski , którym opiekował się nauczyciel Franciszek Andres . Zespół organizował różne występy , z którymi jeździł do innych miejscowości , a za uzyskane dochody zakupił radio głośnikowe i książki do biblioteki . Za organizację zawodów strażackich w 1937 roku jednostka otrzymała z Oddziału Powiatowego w Nisku motopompę po remoncie , która po nieumiejętnej obsłudze w 1939 roku zepsuła się i po naprawie ( w wyniku zawieruchy wojennej ) już nie wróciła do jednostki . W czasie II wojny światowej druhowie : Stanisław Andres , Michał Brzozowski i inni zostali powołani do wojska . Aresztowany został Jan Sawa , który zginął w Warszawie . Wielu druhów zaangażowało się w działalność konspiracyjną . Po II wojnie światowej w roku 1947 Straż Pożarna reaktywuje swoją działalność . Zarząd tworzą : Stanisław Złotek , Stanisław Andres , Bronisław Urban , Adolf Gietka , Stanisław Winnicki , Jan Andres s. Fryderyka . Jednostka liczy 16 członków . Za gaszenie pożaru młyna i odizolowanie ognia od pomieszczeń mieszkalnych przy użyciu ręcznej sikawki w lipcu 1953 roku, komendant powiatowy straży z Niska Władysław Ostrowski przekazał jednostce motopompę i obiecał wóz bojowy . W związku z tym podjęto się budowy garażu . W latach 1968 – 1973 wybudowano remizę , której uroczyste oddanie do użytku w stanie surowym nastąpiło 22. lipca , przy okazji parafialnego odpustu św. Marii Magdaleny . Druhowie , którzy zasłużyli się szczególnie w tym czasie to : Henryk Kozak , Stanisław Janiec , Mieczysław Gorzkowski , Eugeniusz Nikolas , Tadeusz Tapper .
Lata osiemdziesiąte XX wieku
Na walnym zebraniu 1. lutego 1981 roku wybrano nowy zarząd w składzie : Stanisław Andres – prezes , Władysław Gorzkowski – naczelnik , Zbigniew Brzozowski – skarbnik , Eugeniusz Nikolas – sekretarz , Józef Kozdra – gospodarz . Powołano również komisję rewizyjną : Henryk Kozak – przewodniczący , Eugeniusz Andres , Michał Oleksak . W tym trudnym okresie ze względu na zastój gospodarczy i stan wojenny również czyniono prace nad poprawą bazy . W roku 1982 jednostka liczyła 41 członków . W roku 1986 powołano nowy zarząd : Stanisław Garbacz – prezes , Władysław Gorzkowski – naczelnik , Wanda Kazanecka – sekretarz , Zbigniew Brzozowski – skarbnik , Andrzej Kazanecki i Wiesław Andres – członkowie , Janusz Janiec – gospodarz . W latach osiemdziesiątych nasi druhowie brali udział w rejonowych zawodach sportowo – pożarniczych w Przędzelu , gdzie zajęli II miejsce i w Wólce Tanewskiej , gdzie również zajęli II miejsce . W roku 1984 powstała Harcerska Drużyna Pożarnicza , której opiekunem została Wanda Kazanecka . Drużyna liczyła początkowo 18 druhen i druhów , ale z czasem jej członków przybywało . Drużyny , dziewczęca i chłopięca , uczestniczyły w zawodach gminnych w Gliniance i w Wólce Tanewskiej , a następnie w zawodach rejonowych w Krzeszowie oraz w I Wojewódzkim Zlocie Harcerskich i Młodzieżowych Drużyn Pożarniczych w Kotowej Woli w 1986 r. i II Wojewódzkim Zlocie Harcerskich i Młodzieżowych Drużyn Pożarniczych w Łazorach w 1987 r. Trzeba podkreślić , że w kategorii „musztra” nie mieliśmy sobie równych , a za najlepszego młodego dowódcę uznawano w tym czasie naszego druha Tomasza Bieńko . Dziewczęta (Urszula Olszówka , Urszula Janiec , Małgorzata Czajka , Barbara Sarzyniak , Agata Janiec , Alicja Olak) reprezentowały nas na harcerskich konkursach piosenki , gdzie zdobywały czołowe miejsca . Najwyższym ich osiągnięciem było zajęcie II miejsca w Rzeszowie . Na wyróżnienie w latach osiemdziesiątych zasłużyli następujący druhowie : Fryderyk Andres , Jan Andres , Krzysztof Andres , Stanisław Andres , Wiesław Andres , Władysław Andres , Zbigniew Brzozowski , Janusz Frączek , Marian Gorzkowski , Piotr Gorzkowski , Władysław Gorzkowski , Ryszard Gumiela , Janusz Janiec , Stanisław Janiec , Ryszard Judecki , Wanda Kazanecka , Andrzej Kazanecki , Józef Kozdra , Stanisław Liberski , Marek Martyna , Stanisław Niemiec , Aleksander Otto , Witold Ryczko , Józef Sarzyniak , Stanisław Schiffer , Józef Smutek , Ryszard Tapper , Józef Wołoszyn . Na koniec lat osiemdziesiątych nasza jednostka liczyła 73 członków , w tym 6 wspierających i 20 w Harcerskiej Drużynie Pożarniczej .
Lata dziewięćdziesiąte XX wieku
W tej dekadzie nastąpiły wydarzenia szczególnie istotne dla naszej jednostki oprócz udziałów w akcjach ratowniczo – gaśniczych i zawodach sportowo – pożarniczych . 29.12.1995r. otrzymaliśmy wóz bojowy z prawdziwego zdarzenia , zaś w roku 1997 zostaliśmy przyjęci do Krajowego Systemu Ratowniczo – Gaśniczego . Od stycznia 1995r. pracami jednostki kierował zarząd w składzie : Wiesław Andres – prezes , Piotr Gorzkowski – zastępca prezesa , Władysław Gorzkowski – naczelnik , Tadeusz Olszówka – sekretarz , Zbigniew Brzozowski – skarbnik , Grzegorz Andres – gospodarz , Andrzej Kazanecki – członek zarządu d.s. młodzieży . Powołana również została komisja rewizyjna w składzie : Krzysztof Andres , Stanisław Garbacz , Jan Andres . W latach osiemdziesiątych wyróżniono druhów : Fryderyk Andres , Grzegorz Andres , Jan Andres , Krzysztof Andres , Magdalena Andres , Wiesław Andres , Władysław Andres , Bartłomiej Bieńko , Wioletta Brzozowska , Tomasz Brzozowski , Zbigniew Brzozowski , Elżbieta Cudziło, Grażyna Frączek , Dorota Garbacz , Stanisław Garbacz , Elżbieta Gorzkowska , Piotr Gorzkowski , Robert Gorzkowski , Władysław Gorzkowski , Jacek Janiec , Andrzej Kazanecki , Janusz Kruk , Marek Martyna , Tadeusz Olszówka , Krzysztof Otto , Stanisław Schiffer , Mirosława Urbanik , Zbigniew Wołoszyn , Mariusz Żywko . Na koniec lat dziewięćdziesiątych OSP Kurzyna liczyła 107 członków , w tym 40 osób to członkowie Młodzieżowej Drużyny Pożarniczej i Harcerskiej Drużyny Pożarniczej . W roku dwutysięcznym rozpoczęliśmy pełnienie w okresie Wielkanocy straży przy Bożym Grobie , co czynimy do tej pory .
I dekada XXI wieku
Głównym problemem nurtującym w tym okresie naszą jednostkę była rozbudowa i modernizacja remizy . Wokół tego koncentrowały się nasze działania . Było to przedmiotem starań zarządów działających w tym czasie. Od 2001r. funkcjonował zarząd w składzie : Jacek Janiec – prezes , Zbigniew Wołoszyn – naczelnik , Witold Ryczko – zastępca naczelnika , Piotr Gorzkowski – skarbnik , Andrzej Kazanecki – sekretarz , Stanisław Andres – gospodarz . Od 18.03.2006r. pracuje zarząd w składzie : Jacek Janiec – prezes , Krzysztof Andres – wiceprezes, Mariusz Żywko – wiceprezes – naczelnik, Łukasz Andres – zastępca naczelnika , Andrzej Kazanecki – sekretarz , Michał Oleksak – skarbnik , Stanisław Andres – gospodarz , Janusz Kruk – kronikarz , Piotr Gorzkowski – członek . Nad prawidłowością pracy zarządu czuwa komisja rewizyjna : Zbigniew Brzozowski – przewodniczący , Jan Brzozowski – zastępca przewodniczącego , Władysław Adamczyk – sekretarz . W tym okresie wyróżnieni zostali : Grzegorz Andres , Łukasz Andres , Krzysztof Andres , Stanisław Andres , Krzysztof Bednarz , Zbigniew Brzozowski , Marek Burdzy , Piotr Gorzkowski , Jacek Janiec , Andrzej Kazanecki , Janusz Kruk , Michał Oleksak , Aleksander Otto ,Witold Ryczko, Ryszard Szczęciwilk , Andrzej Tapper , Andrzej Zwolak , Mariusz Żywko .
PODSUMOWANIE
W 2008 roku Ochotnicza Straż Pożarna w Kurzynie obchodziła 132. rocznicę istnienia . W tym czasie niejednokrotnie potwierdzaliśmy , że istniejemy „Bogu na chwałę , ludziom na pożytek”. Braliśmy udział w likwidowaniu zagrożeń takich , jak : pożary , skutki powodzi i podtopień , skutki najróżniejszych anomalii atmosferycznych itp . Braliśmy udział w poszukiwaniu zaginionych . Aby lepiej wykonywać swoją szlachetną społeczną służbę doskonaliliśmy się na różnych kursach i szkoleniach . Uczestniczyliśmy w zawodach sportowo – pożarniczych i nie przynosiliśmy tam wstydu naszej miejscowości . Wystawialiśmy drużyny męskie i kobiece , chłopięce i dziewczęce . Ostatnim sukcesem sportowym jest zajęcie przez nasze dziewczęta I miejsca w II Gminnym Turnieju Halowej Piłki Nożnej Młodzieżowych Drużyn Pożarniczych w Ulanowie . Trudno policzyć ilu młodych ludzi w naszej jednostce przeszło przeszkolenie w zakresie ochrony przeciwpożarowej . Wielokrotnie organizowaliśmy imprezy kulturalno – rozrywkowe i potańcówki , z czego dochód w całości przeznaczaliśmy na cele naszej jednostki . W 2008 roku oddano do użytku remizę strażacką , wybudowaną dzięki zaangażowaniu naszej braci strażackiej i mieszkańców trzech Kurzyn , ale także dzięki współpracy ze sponsorami , wśród których należy wymienić : Urząd Gminy i Miasta Ulanów , Gminną Spółdzielnię „Samopomoc Chłopska” w Ulanowie , lokalnych biznesmenów oraz dzięki pomocy długoletniego posła na sejm pana Władysława Stępnia Dziękujemy wszystkim życzliwym , ale także tym , którzy byli naszymi krytykami , gdyż dzięki ich głosom byliśmy ciągle mobilizowani do sumienności i rzetelności .